Song Title : 111
Artist : Kevin Smokio
එලියට එලියට මම දැක්කා හීන
ගොඩක් ඇත්ත වුනා එක පේලියට
අත්දැකීමෙන් දිසාපාමොක් හරිම හරි කියන
එකෙන් පටන් අරන් සමත් වුනා හැම ශ්රේණියම
උඩින් පල්ලෙන් ගහලා දැම්මේ නෑ මං ලේසියට
හබල් ගෑවා අතින් දාඩිය කඳුලු ලේ විලක
ඒ උනත් හීනෙන් වත් නෑ හති වැටුනේ හිතට
ඒකයි පේලි පිටින් එන්නේ ගන්නම් ලියන දේ මිලට
අවුල වෙනුවෙනුයි කරන්නේ මම මේ සෙල්ලම
මං නැතත් නම තියෙයි අමතක නොවෙන්නම
ලේබල් වැදුන කොල්ලන්ට කටහඬ පෙන්නන් මා
ඒ වෙනුවෙන් මැරෙන්න වුනොත්
පන වුනත් දෙන්නම් මා
සමහර අත්දැකීම් දැනුනා රිදෙන්නම
තැලුනා පොඩි උනා හිත මිදෙන්නම
වැරදුනොත් තමයි පාඩම් දුන්නේ පොත් පිරෙන්නම
ආදරෙන් මතක් කරන්න ඕන හැම කෙල්ලම
හැමදේම පටලගත්තු කාලේකුත් තිබ්බා
නින්දා අපහාස නම් අපමණ වින්දා
දැන් අපි අමාරුවෙන් ඔලුව උස්සන් ඉන්න හින්දා
එදා බැන්න උන්ම අද පතුලේ ඉඳන් ඉම්බා
දුන්නා සමාව තාම මතකයි සතාව
ස්මෝකා තාම එහෙමයි වෙනස් කලේ නෑ රටාව
හැමෝටම දාන්න බෑ වදන් මම දාන
හැමෝටම නෑ මේ වගේ චරිතාපදාන
මේ අධි මාත්රාවක් මගේ හරි ප්රාර්ථනාවන්
තව ගොඩක් දුර අරන් යාවී අනිවාර්යයෙන් මාව
කන්ද මුදුනටම නගින්නයි ආසාව
බලාපොරොත්තුවක් නෑ බහින්න ආය කවදාවත්
හොයනවා මම තාමත් මගේ හරි ධාරිතාව
උපතින්මයි ආවේ පද බඳිනා විද්යාව
දන්නවා මම පෙන්නන පාර හරි මාලිමාව
අල්ලන්නයි ආසාව තනි අතින් ආසියාව
ඒ උනත් එකක් නෙමේ මං රකින් නෑ සීමාව
මං පිස්සුවාක් වෙන මන්දාකිනියකින් ආව
මං නිරුවත් කලා වදන් ලියනා ක්රීඩාව
මං ආව දා කාගෙත් පුරසාරම් විනි මා
ස්මොකා වදන් මෙලෙසින් ගතියකින්
නොහොබිනා බිඳි
නැති ආත්ම විස්වාසයකින් හා
ගුණාංග වලින් යුතු මා ඉන් විඳිනා
උපමා කල හැකි සුනාමියකින් පවා
මිනිසුන් කුනාටුවක් සුන් කරන සතුරාව
කල විලසින් ලාංකීය හමුදාව
ඒ ලංකාභිමානය ලේවල දුවන කාවවත්ම
හොයාගන්න බැරි නම් ඇවිත් අඳුනගනින් මාව
මං තෝරගත් එකෙක් කෝටි ගානක් අතරින්
සැප වින්ද තරමට big (බිග්) උනා කරුමත්
නින්දක වෙනසක් නෑ මාලිගාවෙත් මඩුවෙත්
මේ මුව හට නෑ කටාන කඩුවෙන්
සුපුරුදු හින්දයි ඇස් වහන් යන්නේ අතුරෙත්
ඉව නිසයි වලේ නොවැටෙන්නේ ඝන අඳුරෙත්
හිතන්නවත් එපා කරගන්න හතුරෙක්
මට හිතුනොතින් ඇවිදිනවා මං වතුරෙත්
විශේෂයෙන්ම ආව ලමයි අලුතෙන්
පොත ගැන සරලව හිතාගන්න පටුනෙන්
එක වගේ දහස් ගානක් විසිවෙද්දි පඳුරෙන්
මං වගේ එකයි දෙන්නයි ඉන්නේ හිරු සඳුමෙන්
මස් කන්න ආසයි රස දන්න නිසා කටුවෙත්
තිරිසන් ගති නැතුව අම්මා නොවෙයි පපුවේ
උඩට ආවේ ඉපදිලා මම පතුලේ
හොඳ විදියටයි මට පල දෙන්නේ කරුමේ
ඇති වීමයි නැතිවීමයි දැක්කා අපි තරුවෙන්
හැසිරෙන්න එපා අපේ ඉස්සරහා නම් තරුමෙන්
කලාව නම් වූවා සේ ගොඩක් දෙනෙක් තරුවෙන්
මං මැරුණු දවසට නිල් අහසත් කලුවේ
තක්සේරු කිරීම සුදුසු නෑ අඩුවෙන්
ඒකයි මට මාව විස්වාස මරු මෙන්
නා ලෝකේ තරම දැක්කේ මම අඳුරෙන්
ඒ නිසායි පිට පනින්නේ නැත්තේ මම තනුවෙන්
පන තියන අරුමේ වදන් මරන්නේ අමුවෙන්ම
ලියවෙන්නේ දේවල් ඉඩ දෙන්නෑ ලකුනු අඩුවෙන්න
මේකෙන් පස්සේ පුලුවන් ගැටලුකාරි තත්ව මතුවෙන්න
ඒකයි මටත් ඕන මූනක් දෙකක් රතු වෙන්න
ආදරෙයි වදන් සෙල්ලමට හද පතුලෙන්ම
පතුල් දෙක ගෙවිලා පහු කරලා කඳු එහෙම
සෙල්ලම මගේ මං ආස නෑ මේක බදු දෙන්න
පවරන්නම් දිනක මවන් වදන් මරුවෙක්ට
විශ්වීය දරුවෙක්ට නියම සටන් කරුවෙක්ට
මිසක් මේ උරුම නෑ පෘතක්ජන පනුවෙක්ට
ඇත් පැටව් හිටියත් දැන් ගල ඇවිත් අලුතෙන්ම
සද්ධන්තයි ස්මෝකා කකුලෙන් නෙවෙයි අරුතෙන්ම
පිරමීඩේ මුදුනට එන ගමන් ඉන්නේ මඟ
දැන් ළඟ පිටාර ගලනවා වගේ නයිල් ගඟ
පෘථිවියට දිස් වුනත් හඳ
බිම ඉඳන් ප්රමානේ මනින්න පුලුවන්ද
ඒ නිසා සිහියෙන් පිරික්සා බලන්න
අගුලු නෑ දොරවල් නෑ දේවල් නෑ වහන්න
දේවල් නෑ හන්ගන්න බැරිනම් පිලිගන්න
ඇත්ත නැත්ත මාව දන්න කෙනෙක්ගෙන් අහන්න
ඕනේ නෑ මගේ නමින් තවත් නඩු අංක
පරණ කතාවලින් ඒකයි හිතුනේ සමුගන්න
කෙල්ලෝ මත්ද්රව්ය ,
බෑ ඔහොම නම් සල්ලි වපුරන්න
සෙල්ලමෙන් මයි සපුරන්නේ හැම අඩුවක්ම
ඉපද සබඳතාවන් කරවන්නේ අතුරුදන්
යතාර්තය තේරුම් අරන් ඉන්නේ තටු හකුලුවන්
කැමති නෑ උදම් අනන්න මං ගැනම මං
ඒත් මං කලු සුදු පාටයි යන්නේ බැටලුවන්
පිලිතුරුයි ඕන එපා වෙන ගැටලු නම්
නොගැලපෙන උන් නෑ
ගනන් ගන්නේ පැටලුනත්
පොඩි පොඩි සත්තු මොනතරම් දැඟලුවත්
මකුලු දැලකින් උන්ට වෙයිද ගැලවුමක්
දෙවුරම් මත මැවෙන මනෝ බව දුක්වය
සොයයි එක එකා ඒ තුලින් ප්රතිබිම්බයක්
ක්ෂේත්ර වර්ණාලෝක පිරි නිම්නයක්
කෙලවර ඇත්තේ අන්ධකාර ගින්නයක්
නැටුමන් පැනවුන් නිතින්ට පමනයි විස්වය විසින්
ඒ නිසා හැසිරෙන්නේ පවත්වාගනිමින් රිද්මය
ඇතුලාන්තේ දකිමි යොදාගෙන ප්රිස්මය
ඉතින් විස්මයක්ද වැඩිවීම දිස්නයක්
අඳුරුයි අතීතය ඔව් නමුත් මම එහි
වහලෙක් නොවී වර්න ගන්වාගත්තා චිත්රය
කර්මෙට පමනයි කල හැකි විනිස්චය
මේ අංක ත්රිත්වය ප්රනීත
අඳුරත් ආලෝකයත් අතර ඇති රික්තය
හේ…
හීන කියන දේවල් ඇත්ත වෙන්නත් ඕන
0 comments:
Post a Comment